Ekmek yiyecekler arasında kutsal kabul edilmiştir ve insanlarda özel bir yeri vardır. İnsanlar, hem damak tadı hemde psikolojik olarak ekmekle aralarında özel bir bağ kurmuşlardır.
Ülkemiz ekmeğin en çok tüketildiği ülkelerin başında yer alır. İstatistiklere göre kişi başına iki ekmek tüketildiği anlaşılmaktadır. Bu tüketilen günlük gıdanın dörtte üçünü oluşturmaktadır.
Çoğunlukla tüketilen ekmeğin, ne yazık ki rafine edilmiş beyaz undan yapıldığı bilinmektedir. Bu ekmeği glisemik indeksi yüksek olan kaçınılması gereken gıdalar listesine dahil ediyor. Günlük tüketilen gıdanın dörtte üçü yenmemesi gereken gıdadan oluşuyor. Bu uzun vadede sağlık açısından nelere mal olur?
Rafine edilmemiş buğday üç bölümden oluşur bu bölümlere bir göz atalım.
Tohum özü (rüşeym) : Buğdayın vitamin ve mineral bakımından en zengin bölümüdür. İçeriğinde E ve B vitaminleri, önemli minerallerden demir, bakır, çinko, selenyum, folat, fosfor, magnezyum bulunur. Ayrıca uzun zincirli çoklu doymamış yağlar, protein ve lifler bulunmaktadır.
Buğday kepeği: Lif, vitamin ve mineral açısından oldukça zengindir.
Endosperm: Bu bölüm buğdayın % 80′ ini oluşturmakta .Karbonhidrat ve proteinin büyük bir bölümü buradadır.
Rafine edilen un sadece endospermden oluşur. Çok küçük parçacıklara ayrılır rafine şeker gibi çok hızlı çözünür. Vitamin ve minerallerinin %80′ ini, lif içeriğinin de %98’ini kaybeder. Rafine edilmiş beyaz ekmek hücresel boyutta beslenme sağlamadığı gibi. doygunluk hissi de yaratmaz ve gereğinden çok daha fazla tüketilir. Dünya Sağlık Örgütü raporunda ‘ Sadece beyaz ekmek tüketen Türkler gizli açlık çekiyor’ ifadesini kullanmıştır. Bu çok vahim bir açıklama değil mi?
Okumaya devam etmek için sonraki sayfaya geçin.
