Yaşlılıkla birlikte yakını görmede bozulma çok yaygın bir problem. Hatta o kadar yaygın ki, insanlar için bu bu durum normalleşmiş. İnsan yaşlandıkça gözler bozulur gibi bir algı var.
Yaşlandıkça oluşan yakını görememe durumuna presbiyobi deniliyor. Buna neden olanın göz hücrelerinin kendini yenilemediği, hücrelerin yaşlandığı teorisi öne sürülüyor. Fakat bu aslında ispatlanmamış bir teori.
Gerçek şu ki vücutta bütün hücreler devamlı olarak kendini yeniler. Evet zamanla bazı hücreler ölür ve yerine başkaları gelir. Bu durum gözde de aynı. Peki presbiyopiye sebep olan, yaşlanmaya bağlı hücre kaybı değil ise ne? Gözlerin etkin ve tam fonksiyonlu kullanılmaması.
Gözler gerçekten çok yüksek potansiyele sahip muhteşem organlardır. Fakat biz onları kapasitesinin altında kullandığımızda, yavaş yavaş bu fasya doku işlevini ve elastikiyetini kaybetmeye başlar. evrende bir şey kullanılmıyorsa işlevini yitirecektir. Bu durum gözlerimiz içinde geçerli.
Bunu nasıl önleyeceğiz. Gözlerimize antrenman yaptırarak. Antrenman mı? Gözünde mi antrenmanı olur diye düşünebilirsiniz. Fasya dokunun elastikiyetini korumak için ona antrenman yaptırmalısınız.
Antrenmanlara göz atmak için aşağıdan 2. sayfaya geçin.
